Week 5
Deze ochtend besefte ik plots dat we ondertussen bijna in de
helft zitten. Wat gaat de tijd snel!
Vorige week ging ik verder met het geven van zorg. Ik merkte
dat de kinderen het heel fijn vonden dat ze af en toe eens uit de klas werden
gehaald. Ik was eerst van plan om enkel de leerlingen die moeite hadden met een
bepaald onderwerp extra te begeleiden, maar toen ik merkte dat de leerlingen er
zo naar uitkeken om ook eens een individuele sessie mee te maken, startte ik ook
met uitdagende zorgsessies. Ik zag dat de iets sterkere leerlingen het leuk
vonden om eens uitgedaagd te worden. (BASCO
begeleider van leer- en ontw. Processen)
Bij de minder sterke leerlingen merkte ik vooral problemen
op rond rekenen en lezen. Ik probeer altijd wat stapjes terug te nemen want de
leerlingen hebben nood aan succeservaringen. Maar wanneer ze opnieuw in de klas
zitten, moeten ze opnieuw alle oefeningen maken zoals de andere kinderen in de
klas. Als een oefening niet lukt of ze kunnen een woordje niet lezen, wordt de
leerkracht eerst boos. Daarna proberen ze het wel uit te leggen maar als het na
een uitleg nog niet lukt, gaan ze verder met de les. Misschien handelen de
leerkrachten op deze manier omdat ze in hun opleiding geen kennis maakten met
differentiatie. Juf Marlène vertelde me ook dat ze niet in niveaugroepen werkt
omdat iedereen mee kan. Het zou kunnen dat juf Marlène vanuit een andere visie
naar de kinderen kijkt en het echt niet nodig vindt om extra zorg te geven. Ik
heb het gevoel dat ze dit van de ouders verwachten. Dat wanneer ze niet mee
kunnen, de ouders thuis meer moeten oefenen met hun kind. Dit kon ik afleiden
uit enkele gesprekken die ik mocht meevolgen. (ICOM multiperspectiviteit)
Ik ga alleszins nog even door met zorg en ga proberen om juf
Marlène een sessie te laten bijwonen. Ik probeerde om juf Judith (de hulpjuf)
al eens iets te laten zien, maar ze wou haar werk in de klas liever niet laten
liggen. Ik houd jullie alleszins verder op de hoogte.
Naast zorg probeer ik ook wat tussendoortjes te
introduceren. Hier krijgen ze de naam ‘energizers’. De juffen wisten dus
onmiddellijk wat ik met de kinderen van plan was en waren heel enthousiast. Ze vroegen
de volgende dagen ook opnieuw of ik die dag een energizer zou doen. Heel fijn
om deze appreciatie te krijgen! Hieronder vind je een voorbeeldje.
In het weekend gingen we naar Colakreek. Het is een
recreatiegebied waar ook Surinamers naar toe trekken. Je kan er zwemmen in een kreek waarvan het water een bruine kleur heeft, vandaar de naam. Het was een
leuke, rustgevende uitstap. We waren weer helemaal klaar om aan de schoolweek
te beginnen.
Wist je dat…
·
…Michiel (een huisgenoot) heerlijke kip kan
maken op zijn Surinaams?
·
…mijn huisgenoten vaak warme chocomelk drinken
bij 30°C?
·
…ik in België weer ga moeten wennen wanneer er
gordels te vinden zijn in de auto?
·
…K3 in ons huisje erg veel wordt afgespeeld en
ik daar helemaal geen probleem mee heb?
Veel zonnige groetjes
Eline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten