Week 4

Dag trouwe bloglezers!

Het is al even geleden dat er een bericht online werd geplaatst maar we hebben opnieuw een paar drukke weken achter de rug. Ondanks het Surinaamse levensritme vliegt de tijd sneller voorbij dan je denkt.

Naast de lessen geef ik vanaf nu ook individuele zorg aan enkele leerlingen van de klas. (BASCO begeleider van leer- en ontwikkelingsprocessen). Op die manier geef ik toch wat meer les en is de juf niet bang dat ik me zou vermoeien. De leerlingen worden af en toe ook door de hulpjuf apart genomen wanneer ze bijvoorbeeld een repetitie moeten inhalen en kennen dit fenomeen dus al. De inhoud van de sessie zal dus enkel anders zijn. Ik stelde ook voor om deze sessies samen met de hulpjuf te geven en ze stemde hier mee in. Ik ben benieuwd hoe dit verder zal ontwikkelen en houd jullie zeker op de hoogte. 

Daarnaast maakte ik ook kennis met de Surinaamse stagiaires. Er waren een vijftal stagiaires aanwezig en gaven in verschillende klassen elk één lesje. Ik mocht enkele lesjes bijwonen. Zo merkte ik ook na een gesprek met hun docent dat de opleiding er helemaal anders uitziet. Op die manier kon ik de dingen die gebeuren in de klas ook veel beter plaatsen. Wanneer je het leert om het op die manier aan te pakken op school ben je er zelf van overtuigd dat dat de goede manier is. Zo merkte ik dat de studenten bijvoorbeeld heel klassikaal aan het werk gaan. Maar als ze het op deze manier leren, zijn zij ervan overtuigd dat dat de juiste manier is. Zo kan ik me meer vinden in deze werkwijze en kan ik de volgende keer in gesprek gaan met de docent en navragen waarom ze deze methode zo goed vinden. Ik ben erg benieuwd wat ik uit dit gesprek zal leren. (ICOM culturele ontvankelijkheid)

Deze week moesten we donderdag en vrijdag niet naar school. Onze contactpersoon nam ons allen twee dagen mee naar het binnenland. Daar gingen we ook kennismaken met een plaatselijk schooltje. Ik was erg benieuwd of ik grote verschillen ging opmerken met onze stageschool die in de stad (Paramaribo) ligt.

Donderdagochtend om 08.30 uur stonden we allen klaar. De bus ging ons immers dan komen ophalen, maar er was nog geen bus te zien. Een uurtje later (we maakten zo opnieuw kennis met het Surinaamse levensritme) konden we met een volle rugzak een plaatsje nemen.
Na een halfuurtje rijden kwamen we aan bij een eerste schooltje. Toen we wandelden op het schoolplein was het er wel heel stil. Wanneer we in de klassen keken, begrepen we onmiddellijk waarom. Er was helemaal niemand aanwezig op school. De bussen staakten (ja hoor dat gebeurt hier ook) en daardoor konden de meeste leerkrachten en leerlingen de school onmogelijk bereiken. Erg jammer, maar met volle moed stapten we opnieuw op de bus, op naar de volgende stop.

We kwamen aan op een verzamelpunt van veerboten. Hier merkte je al snel dat de boten hier dienst doen als bussen. De binnenlandse bevolking neemt af en toe de boot om een voorraad levensmiddelen in te slaan. We zagen ze dan ook heel uiteenlopende dingen vervoeren. Het ging van een matras tot een kratje bier. Onze boot bracht ons naar de slaapplaats. Het was een prachtig boottochtje. We konden genieten van de ongeschonden, Surinaamse natuur.

Toen we aankwamen in Jaw Jaw zagen we al grote verschillen met de stad. De vrouwen waren de kleren aan het wassen in de rivier. Je zag ze grote wasmanden op hun hoofd dragen en ze de juiste steen uitkiezen om de was te schrobben. Ik vond het allemaal heel fascinerend. In de stad heeft het merendeel van de bevolking stromend water en hoeft niet naar een rivier om te wassen. Ik was verwonderd dat de levenswijze zo kan verschillen in eenzelfde land. Ik vond het ook mooi om te zien dat de plaatselijke bevolking zo dicht en met de natuur leeft. (ICOM culturele kennis)

Na een eerste kennismaking met de cultuur werden de kamers verdeeld. We hadden een prachtig uitzicht op de rivier en hadden alles wat we nodig hadden. Als ontspanning gingen we even gaan zwemmen en sloten de dag af met een gezellig, Surinaams avondmaal. De portie muggen moesten we er wel bijnemen.

De volgende dag gingen we na een frisse duik op weg naar het plaatselijke schooltje. We maakten kennis met de schoolleider en namen een kijkje in de verschillende klassen. Wat me onmiddellijk opviel, was dat ze in de meeste klassen meer materiaal hadden dan in onze stageschool. Dit komt blijkbaar door schenkingen. Daarna ging ik samen met een medestudent even observeren in het eerste leerjaar. Daar heb ik de leerkracht zien slaan. Ik kon dit voorval even niet plaatsen. Ik kon niet begrijpen dat de leerkracht ervan overtuigd is dat dit de beste manier is om met kinderen om te gaan. Ik heb het nu wel een plaats kunnen geven. Ik besef dat sommige leerkrachten een heel andere kijk hebben op opvoeden als ik. Natuurlijk keur ik het niet goed, maar kan ik het wel begrijpen. De leerkracht kan er rotsvast van overtuigd zijn dat dit de beste manier is. Al hoop ik wel dat ik niet meer word geconfronteerd met deze praktijken. (ICOM multiperspectiviteit)

Na een leerrijke tweedaagse trokken we terug naar de Koffielaan.

Wist je dat…

·         …ik stiekem jaloers ben op de vrouwen die normaal kunnen wandelen met een zware wasmand op hun hoofd?

·         …ik al 35 muggenbeten heb?

·         …‘De mol’ kijken hier een vaste maandagavond activiteit is?

·         …gaan eten hier echt veel goedkoper is dan in België?

Tot de volgende keer!

Eline