Week 10 en 11

Hier mijn voorlaatste blogbericht! Nog twee weken en ons buitenlands avontuur zit er op.

Vorige maandag stond dus de vergadering met meneer Mathura op het programma. Tot onze grote vreugde ging hij akkoord met ons voorstel. Dus we gingen aan de slag en werkten lessenpakketten uit rond afval per graad. Meneer Mathura verplichtte ons om ’s ochtends op school hier tijd aan te besteden. Hij wou er immers graag bij zijn om de controle te bewaren. Daarnaast wou hij de hele werktijd beschikbaar zijn voor eventuele vragen.  We vonden het nogal jammer om het lesgeven zo maar te laten vallen dus zochten we een middenweg. We kwamen samen tot een compromis. We geven de helft van de dag zorg en werken de andere helft samen aan het project met meneer Mathura. Zo kon ik mijn klein zorgprojectje in de eerste klas ook verderzetten. (ICOM: persoonlijke groei: flexibiliteit)

Ik ging dus door met zorgsessies. Het lukte me maar niet om juf Judith te overtuigen om een sessie mee te volgen. Ik was dus op zoek naar een andere oplossing om ervoor te kunnen zorgen dat de kleine sessies worden verder gezet. Ik merkte dat juf Magda (een gepensioneerde vrouw die de school helpt waar ze kan) ook af en toe zorg geeft aan de kinderen. Ze is geen opgeleide leerkracht maar helpt de leerlingen. Ik besliste dus in samenspraak met Soetkin om onze gemaakte materialen aan haar te geven. Ze was heel dankbaar. We legden haar uit hoe ze deze kan gebruiken en wat de mogelijkheden zijn. De materialen liggen al klaar om na de repetitieperiode gebruikt te worden. (ICOM: persoonlijke groei: sociale en communicatieve vaardigheden)

We zijn blij dat we een manier hebben gevonden die ervoor kan zorgen dat onze materialen niet in de kast verdwijnen. Dit naar aanleiding van onze vondsten in ‘geheime’ kasten. Zo vonden we in het ict-lokaal een doos met daarin allerlei nieuwe materialen voor in de kleuterklas (leuke spelletjes, oefenvormen om de kleuren aan te leren, …). Daarnaast staat er ook een kast in de mediatheek met allemaal nieuwe boekjes die geordend zijn volgens AVI niveau. Ze mogen jammer genoeg niet gebruikt worden. Wanneer we de leerkrachten met de geheime kasten confronteren, vertellen ze ons dat ze bang zijn dat de nieuwe materialen stuk gaan. Ik kan deze redenering zeker volgen. Wanneer boeken ontleend worden, is eventuele schade een logisch gevolg. Het is natuurlijk jammer wanneer je ziet dat nieuwe boeken stuk gaan. Maar de boeken dan maar niet gebruiken, kan ook niet de oplossing zijn. Zo vroeg Soetkin of ze wel zo een boekje zou mogen gebruiken voor de zorgsessie. Hier hadden ze geen problemen mee omdat het boek in handen blijft van de leerkracht. We hopen dat juf Magda deze boekjes vanaf nu ook zal gebruiken tijdens de zorgmomenten. Op die manier zochten we een oplossing waar beide partijen akkoord mee gaan. (ICOM: persoonlijke groei: creativiteit)

Zo brainstormden Soetkin en ik ook over wat wij zouden doen op school met ons geld dat we via de pannenkoekenverkoop konden inzamelen. We willen immers iets geven waarvan we zeker mogen zijn dat het na ons vertrek ook nog wordt gebruikt. Zo kwamen we op het idee om aan onze lessenpakketten koffers te koppelen met daarin het materiaal. In deze koffer komt dan al het materiaal terecht dat de leerkrachten nodig hebben om de lessen te geven. We gebruiken deze koffer ook in de projectweek waar we dan zelf enkele lessen kunnen geven en leggen dan ook aan de klasleerkrachten uit hoe de koffer werkt. We kozen vooral voor verbruiksmateriaal (natuurlijk voldoende) zodat de leerkrachten niet bang worden dat het materiaal kapot zou gaan en het dus zeker zouden gebruiken. Morgen starten we met het project dus in het volgende berichtje komen jullie te weten hoe het liep.

Maandag stond een uitstap op het programma. We brachten een bezoek aan een Surinaamse kweekschool. Nee hoor, het heeft niets te maken met groenten of fruit. Dit is een school waar je naar toe gaat om te studeren voor leerkracht. Er zijn er vier in Paramaribo en wij gingen naar het Surinaams pedagogisch instituut. We kregen uitleg van het onderhoofd. We vonden enkele verschillen met onze opleiding terug maar zeker ook gelijkenissen. Zo moeten de studenten ook kiezen voor welke graad ze studeren, voor de onderbouw of voor de bovenbouw. Bij de onderbouw horen de kleuterklassen thuis en het eerste en tweede leerjaar. Het derde, vierde, vijfde en zesde leerjaar hoort dan bij bovenbouw. Als je hier afstudeert als leerkracht van de bovenbouw kan je onmogelijk nog bijstuderen om ook les te mogen geven in de onderbouw. Dit vind ik één van de grootste verschillen. In België zijn er veel mogelijkheden wanneer je voor leerkracht lager onderwijs gestudeerd hebt. Wat me ook opviel tijdens de rondleiding was een spreuk die op de muren geschreven stond: “Een tienerzwangerschap staat gelijk aan armoede.” Hier schrok ik wel van. Ik sprak het onderhoofd er daarna ook over aan. Ik vroeg me af of de zwangere studenten onmiddellijk moesten stoppen met school. Het onderhoofd zei dat het vroeger wel zo was maar dat ze vergaderd hadden en het nu … Toen stopte ze haar zin en begon over iets anders te vertellen. Ik vond het raar dat ze de vraag ontweken had. Ik begrijp wel dat het een gevoelig onderwerp is, maar vind het wel jammer dat ik nu nog geen antwoord heb op mijn vraag. Ik krijg het gevoel dat er nog een grote taboe rust over dit onderwerp. Deze moet ik natuurlijk ook respecteren. (ICOM: culturele ontvankelijkheid)
Over de soorten lessen kan ik me jammer genoeg nog niet uitspreken want er wordt gestaakt. Wanneer onze schoolleider er mee akkoord gaat, gaan we volgende week terug om een dagje les te volgen. Ik kijk er al naar uit!

De docenten staken omdat ze een hoger loon eisen. Het land verkeert momenteel in een economische crisis. De Surinaamse dollar is elke dag minder waard. Het loon van de leerkrachten bedraagt momenteel 200 euro terwijl het 2 maanden geleden 400 euro bedraagde. De leerkrachten bij ons op school denken ook aan staken. Hopelijk wordt de situatie snel beter. (ICOM: internationaal oriënteren)

Volgend blogberichtje is jammer genoeg al mijn laatste! Tot dan!

Eline

Wist je dat…

… de partybussen hier ook zondagmiddag rondrijden?

… we de mensen die pannenkoeken kochten en zo ons project steunden nog eens hartelijk willen bedanken?

… er drie erg giftige slangen op het schoolplein te vinden waren?

… je nu ook op school voortdurend naar je voeten kijkt om niet om op een slang te stappen?

… ik binnen twee weken weer thuis ben?

… we allemaal wat bang zijn voor de koude, Belgische temperaturen?

Week 9

Hier een verslag over de laatste week van de paasvakantie. Veel leesplezier!

De eerste dagen werkten we nog wat voor school maar daarna hadden we zeker nog wat tijd om ook te genieten van het mooie land! Zo gingen met een groep Belgische studenten naar Raleighvallen.

Na een busrit van vijf uur op zandwegen en een bootreis van twee uur kwamen we aan op onze slaapplaats. Daar was het al prachtig! Ik kon niet meer wachten om de tocht naar de Voltzberg te starten.

Na een korte nachtrust (de kok floot ons immers om 05.00 uur al wakker) gingen we op stap. Onze gids vertelde tijdens de wandeling wat meer over de verschillende planten en bomen in het tropisch regenwoud. Zo kwamen we te weten dat lianen van beneden naar boven groeien en ze zich daar vasthechten. Je kan dus niet (zoals Tarzan) zo maar van liaan naar liaan slingeren. Daarnaast merkten we dat Surinamers vaak geneeskrachtige planten uit het regenwoud gebruiken. Onze gids wist perfect welke plant waarvoor gebruikt kon worden. Zo zoog ik aan een plant die malariamuggen zou weghouden. We zagen ook een aloë vera terug en dachten onmiddellijk aan onze collectie zalfjes. Als laatste kwam het bijgeloof van de gids ook aan het licht. Hij vertelde ons dat de bekende, Surinaamse boomreus niet omgehakt mag worden omdat er een bosgeest in zit. Die bosgeest zou dan de persoon straffen die iets met de boom zou doen. Het was interessant om tijdens het wandelen ook wat meer te weten te komen. (ICOM culturele kennis)

HHhet was een lange, zware tocht maar het adembenemende uitzicht maakte alles goed! Onze spieren deden even geen pijn meer.

Wanneer we terug bij de slaapplaats kwamen, stond het eten al voor ons klaar. Na een frisse duik en een douche maakten ze voor ons een kampvuur aan de rivier. Het was schitterend om samen te zingen en de sterren te bewonderen.

De volgende dag begon de lange reis naar huis. Het was een fantastische afsluiter van de paasvakantie!

Morgen gaan we opnieuw naar school en gaat de vergadering door met meneer Mathura. Ik hoop dat hij akkoord gaat met ons voorstel.

Tot de volgende update!

Eline

Wist je dat…

·         … je voortdurend naar je voeten kijkt bij het wandelen in het regenwoud om zo slangen te slim af te        zijn?

·         ... ik rijst en kip een beetje beu aan het worden ben?

Week 7 en 8

Hier ben ik weer met een nieuw berichtje. Hier een verslag van twee bewogen weken.

Dinsdag 22 maart stonden we allen op met het vreselijke nieuws van de aanslagen in Brussel. We konden het allemaal even niet geloven. We zitten aan de andere kant van de wereld maar toch had je het gevoel dat het zo dichtbij was gebeurd. Op school waren de meeste leerkrachten ook al op de hoogte. Ze hebben de vlag halfstok gehangen en bij de vlaggengroet even stil gestaan bij de aanslag. We apprecieerden dit echt en bedankten ook uitgebreid de leerkrachten.

Na de vlaggengroet gingen de kinderen naar de klassen. Ze kregen hun rapport en vierden daarna feest. Holi Phagwa (een Hindoestaanse feestdag) wordt immers ook op school gevierd. Alle kinderen brengen eten en sap naar de klas. Ze eten allemaal uitgebreid samen en vieren feest. Na het feestmaal is het tijd om allemaal naar buiten te gaan. Iedereen verzamelde op het schoolplein met een flesje poeder in zijn hand en dan kon het echte feest beginnen. Je zag hoe iedereen poeder rondstrooide en elkaar probeerde te besmeuren. Het was fantastisch om dit feest op school mee te maken. De kinderen waren heel enthousiast over het feit dat wij als leerkrachten ook meededen. Het was een leuke afsluiter van het tweede kwartaal.

’s Avonds gingen we met Raggie (onze contactpersoon) naar Domburg. Daar zagen we de holika verbranding. Deze verbranding gebeurt altijd op de vooravond van Holi Phagwa. Hierbij komen de Hindoestanen samen om de kwade geesten te verbranden. Ze maken zingend rondgangen om de brandstapel als teken van de overwinning van het goede en de vernietiging van de kwade macht. Het zingen gaat door totdat de holika helemaal uitgebrand is. Ik vond het leerrijk om dit ritueel mee te maken. Zo weten we ook waar het feest vandaan komt. (ICOM: culturele kennis)

De volgende dag ging het feest door in de stad zelf. We trokken er met alle Belgische studenten naartoe. Er heerste een feestelijke sfeer in de straten van Paramaribo. Iedereen besmeurde je met kleurrijk poeder. We hebben de dag afgesloten op een leuk festivalletje. Hier liep ik ook een kindje tegen het lijf uit de eerste klas. Ik praatte even met de ouders en kwam zo te weten dat ze het thuis ook samen met de familie vieren met eten (veel eten) en gekleurd poeder natuurlijk. Het is een familiefeest dat ik maar al te graag ook in België zou willen introduceren. ’s Avonds hadden we wel wat tijd nodig in de douche om het gekleurde poeder weg te krijgen en had ik nog enkele dagen een blauwe wenkbrauw maar dat was het zeker waard!

De dagen na Holy Phagwa was het dus al paasvakantie en konden we samen verder werken aan ons project. We werkten de activiteiten uit die we in het derde kwartaal samen met de kinderen zouden doen en stuurden een planningsschema door naar de schoolleider om te checken of hij akkoord ging met de lessen. Jammer genoeg kregen we enkele dagen later een mailtje van meneer Mathura met daarin dat hij het project nu toch anders voor zich ziet en we er maar een week mee aan de slag mogen gaan. Ik was eerst teleurgesteld en dacht dat al ons voorbereidend werk voor niets was geweest. Maar na wat overleg kwamen we op het idee om per graad een lessenpakket uit te werken rond afval. Wij zouden het dan niet allemaal kunnen geven en enkel voorbeelden kunnen tonen in die ene week aan de leerkrachten maar zo zouden we wel een pakket kunnen achterlaten waar ze achteraf mee aan de slag kunnen. Zo laten we onze stempel achter en kunnen we onze gemaakte lessen nog gebruiken. Het lessenpakket zou bestaan uit een handleiding en het nodige materiaal om de lessen uit te voeren. Dit idee zullen we maandag met meneer Mathura bespreken. Hopelijk gaat hij akkoord en kunnen we de leerkrachten genoeg informeren zodat ze er nog mee aan de slag gaan wanneer we terug in België zijn. We dachten daarom ook aan een soort infoavond om te laten zien hoe ze met het pakket kunnen werken. Ik houd jullie alleszins op de hoogte.

Naast wat werken voor school genoten we natuurlijk ook met volle teugen van de eerste week van de paasvakantie. Mijn vriend verbleef ook een week op Surinaamse bodem en samen maakten we kennis met volgens mij één van de mooiste plekken in Suriname: het tropisch regenwoud. Als afsluiter gingen we naar Galibi. Daar zagen we de zeeschildpadden eieren leggen op het strand. Een fantastische ervaring om van dichtbij mee te maken!

Volgende week gaan we met de hele groep nog op driedaagse naar Voltsberg. Hier lees je in het volgende bericht meer over.

Veel liefs

Eline

Wist je dat …

… ik baka bana (bakbanaan gerold in bloem en water daarna gefrituurd) heb mogen proeven en het heel erg lekker vond?

… ik kip toch een beetje beu begin te worden?

… ik het erg leuk vond dat mijn vriend langskwam maar hij jammer genoeg al weer in België is?

… ik binnen 4 weken alweer thuis ben en de tijd echt heel snel gaat?